W ostatnich czasach w decyzjach, które otrzymują osoby poszkodowane w szkodach z OC sprawcy pojawia się tajemnicze hasło – „green parts”. Pod pretekstem ochrony środowiska Ubezpieczyciel pomniejsza odszkodowanie o kwotę, za którą rzekomo można zagospodarować pozostałości po szkodzie. Ubezpieczyciel wskazuje, iż dopłaci potrąconą kwotę, jeżeli upoważnisz jego partnera do zagospodarowania pozostałości (elementów wymienionych). Wycena pozostałości nie obejmuje części podlegających regeneracji, akumulatorów oraz smarów, olejów i innych płynów eksploatacyjnych. Kwota tego potrącenia nie jest symboliczna i wynosi ok. 5 000 zł do 10 000 zł.
0 Komentarze
Często trafiają do nas prośby o pomoc w uzyskaniu odszkodowania z tytułu umowy Autocasco. Duża część tych spraw dotyczy zaniżonego odszkodowania pomimo wykupionego wariantu serwisowego. W powszechnym przekonaniu Ubezpieczających, wariant serwisowy gwarantuje nam wypłatę odszkodowania w pełnej wysokości, obliczonej na podstawie oryginalnych części. Okazuje się, że nawet wybierając droższy wariant serwisowy, Ubezpieczyciel nadal może odmówić wypłaty odszkodowania w pełnej wysokości powołując się na brak przedłożenia faktur i rachunków. A różnica między tymi dwoma wariantami jest zasadnicza. W wariancie serwisowym koszty naprawy obejmują ceny części zamiennych oryginalnych. W wariancie optymalnym ceny części zamiennych ustalane są na podstawie cen części oryginalnych z uwzględnieniem zużycia eksploatacyjnego (minus 30% do nawet 60%) albo cen nieoryginalnych zamienników. Okazuje się, że wariant optymalny stosowany jest nie tylko wtedy gdy Ubezpieczający wybrał tańszą opcję, ale także gdy zapłacił wyższą składkę (za wariant serwisowy) ale nie jest w stanie przedstawić dokumentacji naprawy. Jest przy tym oczywiste, że mało kto trzyma zamrożone środki na naprawę w razie potencjalnej kolizji przez cały okres posiadania pojazdu. Właśnie w tym celu zawierana jest umowa ubezpieczenia. Wydatek w postaci składki ubezpieczeniowej ma zabezpieczać ryzyko uszkodzenia, zniszczenia lub kradzieży pojazdu.
Na szczęście Sądy coraz częściej przyznają rację konsumentom w tym zakresie. Zgodnie z aktualnymi poglądami orzecznictwa obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawiać. Przy takim rozumieniu obowiązku odszkodowawczego nie ma w zasadzie znaczenia prawnego okoliczność, czy poszkodowany dokonał naprawy oraz czy i jakim kosztem to uczynił. Idąc tym tokiem rozumowania Konsument nie powinien być na podstawie ogólnych warunków umowy ubezpieczenia zobowiązywany do wykonywania naprawy pojazdu, celem przedłożenia zakładowi ubezpieczeń odpowiednich dokumentów (rachunków lub faktur VAT), aby uzyskać odszkodowanie w stopniu bardziej rekompensującym poniesioną szkodę. Brak obowiązku naprawy pojazdu jest w judykaturze poglądem niekwestionowanym, zatem przeciwne postanowienie umowne jest niezgodne z dobrymi obyczajami. Sędziowie podkreślają, iż wariant serwisowy zmusza konsumenta do naprawy pojazdu. Istotne jest jednak, że fakt dokonania naprawy nie ma wpływu na wysokość szkody i doznany uszczerbek. Takie regulacje zawarte w OWU a dotyczące przejścia z wariantu serwisowego na wariant optymalny rażąco naruszają prawa konsumenta. W takim przypadku brak naprawy powoduje w istocie ograniczenie odpowiedzialności Ubezpieczyciela, prowadząc do ustalania wysokości odszkodowania na niższym poziomie, co stanowi odstąpienie od zasady pełnego naprawienia szkody. Pomimo wskazanych poglądów doktryny oraz pozytywnych dla konsumentów wyroków, Ubezpieczyciele nadal korzystają z takich warunków ubezpieczenia. Do tej pory, tak sformułowane postanowienia nie zostały uznane za nielegalne w ujęciu ogólnym. Skutkiem tego, każda sprawa musi być rozpatrywana indywidualnie przez sąd, który będzie badał czy w konkretnym przypadku postanowienia umowy ubezpieczenia Autocasco w omawianym zakresie należy uznać za niedozwolone. Trzeba będzie wykazać, że w danym przypadku Konsument nie został uprzedzony przy zawarciu umowy, iż co prawda wyliczenie odszkodowania będzie miało miejsce „w wariancie serwisowym”, ale jedynie „w przypadku naprawy pojazdu i przedstawienia rachunków i faktur”. Podzielając argumentację Ubezpieczającego, Sąd uznaje dane postanowienie za klauzulę niedozwoloną, która w danym przypadku nie wiąże Konsumenta. Dzięki temu można dochodzić odszkodowania w pełnej wysokości, obliczonej w wariancie serwisowym ale już bez konieczności naprawy pojazdu czy przedstawiania faktur. Jeżeli potrzebujesz pomocy w tym zakresie i chcesz skorzystać z naszego doświadczenia to zapraszamy do kontaktu. Niekiedy jedno niefortunne zdarzenie może doprowadzić do śmierci poszkodowanego. Śmierć bliskiej osoby czasami niesie za sobą ogrom przykrych i smutnych emocji. Niekiedy zdarza się również, że śmierć bliskiego prowadzi do znacznego pogorszenia się sytuacji materialnej rodziny, dlatego też przepisy prawne przewidują kilka możliwości uzyskania rekompensaty finansowej dla najbliższych. Roszczeń odszkodowawczych można dochodzić od ubezpieczyciela lub bezpośrednio od sprawcy zdarzenia w wyniku, którego poszkodowany poniósł śmierć (np. w wypadku komunikacyjnym).
Pojęcie osoby bliskiej Wiele osób uważa, że bliscy to w szczególności małżonek, dzieci lub rodzice, niemniej jednak przy roszczeniach o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie formalna więź nie jest konieczna. O tym, kto jest najbliższym członkiem rodziny, decyduje faktyczna więź emocjonalna, a nie formalna w postaci pokrewieństwa lub powinowactwa. Istotne jest więc jedynie uwiarygodnienie faktu, że pomiędzy osobami dochodzącymi roszczeń odszkodowawczych, a śmiercią bliskiego istniała silna i pozytywna więź emocjonalna. Nie jest zatem również konieczne wspólne mieszkanie ze zmarłym przed jego śmiercią i pozostawanie we wspólności gospodarczej. Dlatego też, zerwanie tej więzi, doprowadzenie do uczucia smutku czy osamotnienia, stanowi krzywdę podlegającą wynagrodzeniu. Zwrot kosztów leczenia i pogrzebu Najbliżsi osoby, która wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia zmarła, mogą domagać się zwrócenia kosztów leczenia oraz pogrzebu. Zwrot kosztów pogrzebu obejmuje przede wszystkim zwrot kosztów związanych bezpośrednio z pogrzebem, np. nabycie trumny, zakup miejsca na cmentarzu. Odszkodowanie oraz zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej to nic innego jak świadczenie pieniężne, którego celem jest zrekompensowanie rzeczywistego i znacznego pogorszenia sytuacji życiowej najbliższych zmarłego. Warto podkreślić, iż nie ma żadnych sztywnych kryteriów oraz wytycznych do oszacowania uszczerbku polegającego na pogorszeniu się sytuacji życiowej. Odszkodowanie powinno być jedynie stosowne, a więc takie, które w sposób dostateczny rekompensuje doznaną szkodę, uwzględniając jej rozmiar, długotrwałość i szczególne okoliczności danego przypadku. Dlatego też, odszkodowanie powinno zostać przyznane w takiej wysokości, aby jego odebranie stanowiło realne i adekwatne przysporzenie dla bliskich. Natomiast zadośćuczynienie to również świadczenie o charakterze pieniężnym, ale jego przyznanie nie jest w żaden sposób uzależnione od pogorszenia sytuacji życiowej osób bliskich. Głównym celem zadośćuczynienia jest złagodzenie cierpienia psychicznego oraz negatywnych emocji wywołanych przez śmierć osoby najbliższej. Rozmiar cierpień psychicznych trudno jest ocenić i wyrazić w formie pieniężnej, dlatego też każdy przypadek jest traktowany indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Warto pamiętać, że w takich sprawach kluczową rolę odgrywają kryteria obiektywne, a nie tylko subiektywne odczucie krzywdy najbliższych. Zadośćuczynienie powinno uwzględniać przede wszystkim doznania osoby bliskiej, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej. Jak już wcześniej było również wspomniane, niezwykle istotna jest także intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, a także stopień w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości oraz leczenie doznanej traumy po śmierci bliskiego. Zadośćuczynienie ma zatem wynagrodzić doznaną krzywdę, i wszelkie ujemne uczucia związane z nieodwracalną utratą osoby bliskiej. Powinno jednak przedstawiać odczuwalną ekonomicznie wartość, a jego wysokość nie może sprowadzać się do kwoty symbolicznej, ponieważ służy rekompensacie doznanej krzywdy przez złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej i pomoc pokrzywdzonemu w dostosowaniu się do zmienionej w związku z tym sytuacji. Każdy przypadek musi być traktowany indywidualnie, poddany jednak analizie przez pryzmat obiektywnych kryteriów. Podsumowując, osobom bliskim przysługują wskazane powyżej roszczenia majątkowe w postaci zwrotu kosztów leczenia, zwrotu kosztów pogrzebu, odszkodowania oraz zadośćuczynienia. Pamiętaj, jednak, że tego typu roszczenia ulegają przedawnieniu. Jeśli ten artykuł nie odpowiada na wszystkie pytania w zakresie zadośćuczynienia lub odszkodowania za śmierć osoby bliskiej lub potrzebujesz pomocy profesjonalistów w sprawie dochodzenia niniejszych roszczeń, zapraszamy do kontaktu. Gdy jeden z budynków rolniczych został uszkodzony przez ogień lub inne zdarzenia losowe, każdy ubezpieczony ma prawo ubiegać się od ubezpieczyciela o odszkodowanie. Po zawiadomieniu ubezpieczyciela o powstałej szkodzie, ubezpieczyciel ma obowiązek ustalić wysokość szkody, a następnie w przypadku przyjęcia odpowiedzialności za zaistniałą szkodę, wypłacić odpowiednie odszkodowanie. Co do zasady, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się z chwilą zawarcia umowy i zapłacenia składki ubezpieczeniowej lub jej pierwszej raty.
W zawartej umowie ubezpieczenia, ubezpieczający ustala razem z zakładem ubezpieczeń, osobno dla każdego budynku rolniczego, sumę ubezpieczenia, która stanowi górną granicę odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń. Innymi słowy, suma ubezpieczenia to maksymalna kwota odszkodowania, jaką poszkodowany można otrzymać od ubezpieczyciela w przypadku wystąpienia zdarzenia objętego ochroną w umowie ubezpieczenia. Suma ubezpieczenia budynku rolniczego może odpowiadać wartości rzeczywistej budynku (wartość w stanie nowym w dniu zawarcia umowy, pomniejszoną o stopień zużycia budynku rolniczego) lub wartości nowej (budynki nowe lub budynki, których stopień zużycia w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia nie przekracza 10%). W przypadku uszkodzenia budynku rolniczego, wysokość szkody może dodatkowo ulec zmniejszeniu np. o wartość pozostałości, które mogą być przeznaczone do dalszego użytku lub może zostać zwiększona w granicach sumy ubezpieczenia o udokumentowane koszty uprzątnięcia miejsca szkody w wysokości do 5% wartości szkody. Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych wskazuje na dwie możliwości ustalenia wysokości odszkodowania. Wysokość szkody może być ustalona w oparciu o: 1) cennik stosowany przez zakład ubezpieczeń; 2) kosztorys uwzględniający koszty związane z odbudową i remontem zgodnie z obowiązującymi w budownictwie zasadami kalkulacji i ustalania cen robót budowlanych. Zastosowanie cennika lub kosztorysu jest uzależnione od tego czy poszkodowany podejmuje się odbudowy uszkodzonego budynku rolniczego czy też nie. Gdy poszkodowany nie dokona odbudowy, naprawy lub remontu budynku, szkoda w budynkach rolniczych zostanie oszacowana przez ubezpieczyciela w oparciu o stosowany przez niego cennik. Jeśli jednak poszkodowany podejmuje się odbudowy lub remontu, wysokość szkody zostanie ustalona na podstawie sporządzonego kosztorysu. Niemniej jednak, gdy poszkodowany działa samodzielnie, ubezpieczyciel pomniejszy kwotę odszkodowania o zużycie budynku od dnia rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń do dnia powstania szkody. Kosztorys winien być sporządzony przez podmiot dokonujący odbudowy lub remontu budynku, co istotne nie może to być jakakolwiek inna osoba, nawet jeśli posiada ona wiedzę w zakresie kosztorysowania danych robót budowlanych. Warto jednak wskazać, że nie ma ustawowego wymogu, aby podmiot dokonujący odbudowy lub remontu był to podmiotem, który profesjonalnie zajmuje się działalnością budowlaną lub remontową. Dlatego też, kosztorys może być sporządzony nawet przez samego poszkodowanego rolnika w przypadku gdy zamierza on samodzielnie dokonać przywrócenia budynku rolniczego do stanu sprzed szkody. Mając na uwadze powyższe, ustawa przewiduje możliwość zmniejszenia wysokości odszkodowania z tytułu ubezpieczenia budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego poprzez zastosowanie zużycia technicznego budynku rolniczego (gdy poszkodowany samodzielnie podejmuje się odbudowy lub remontu). Gdy poszkodowany nie dokona odbudowy lub remontu, a wysokość szkody jest ustalana przez ubezpieczyciela w oparciu o stosowany przez niego cennik, nie ma stosuje się pomniejszenia wysokości odszkodowania. W ostatnim czasie miało miejsce wiele groźnych zjawisk pogodowych w postaci burz z ulewami oraz porywistym wiatrem. Częstym następstwem gwałtownych nawałnic są uszkodzenia domów mieszkalnych oraz budynków rolnych. W niniejszym artykule postaramy się przybliżyć Państwu czym jest umowa ubezpieczenia budynków rolnych od ognia i zdarzeń losowych.
Przedmiot umowy ubezpieczenia Słowem wstępu należy wskazać,, że ubezpieczenie budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego (dalej budynek rolniczy) od ognia i innych zdarzeń losowych jest obowiązkowe, a obowiązek ten wynika z ustawy. Zgodnie z definicją ustawową gospodarstwo rolne to obszar przekraczający łącznie powierzchnię 1 ha. Natomiast budynek rolniczy wchodzący w skład gospodarstwa rolnego to obiekt budowlany trwale z gruntem związany o powierzchni przekraczającej 20 m2. Obowiązek ubezpieczenia budynku rolniczego powstaje z dniem pokrycia budynku dachem. W tym miejscu warto wskazać, że wszelkie elementy, które stanowią jedynie wykończenie budynku lub jego wnętrza nie mieszą się w definicji budynku, ponieważ pojawiają się w nim znacznie później. Budynek stanowią przede wszystkim wszelkie elementy konstrukcyjne takie jak np. ściany, schody, dach oraz instalacje techniczne np. instalacja gazowa, sieć energetyczna. Czas trwania umowy ubezpieczenia Umowa ubezpieczenia budynków rolniczych jest zawierana z ubezpieczycielem na okres 12 miesięcy. Podkreślenia wymaga fakt, że jeśli rolnik przed upływem 12 miesięcy nie dokona wypowiedzenia umowy ubezpieczenia na piśmie, zostaje zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Niemniej jednak, nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia budynków rolniczych została zawarta, zakład ubezpieczeń jest obowiązany do wysłania ubezpieczającemu informacji o ubezpieczeniu na kolejny okres ubezpieczenia. Jakie zdarzenia losowe są objęte ochroną umowy ubezpieczenia? Gdy umowa ubezpieczenia budynków rolnych jest zawarta każdemu ubezpieczonemu z tego tytułu przysługuje odszkodowanie za szkody powstałe w budynkach na skutek zdarzeń losowych. W tym momencie nasuwa się pytanie jakie sytuacje kryją się pod definicją zdarzeń losowych. Szkody w postaci uszkodzenia lub zniszczenia budynku rolniczego mogą być spowodowane przez: 1) zjawiska atmosferyczne np. huragan, powódź, podtopienie, grad, piorun czy opady śniegu; 2) ogień np. szkody powstałe w wyniku działań ognia, który przedostał się poza palenisko lub powstał bez paleniska i rozszerzył się o własnej sile; 3) inne np. eksplozja, upadek statku powietrznego. Warto również wskazać, że w przypadku zdarzeń losowych w postaci zjawisk atmosferycznych jak np. huragan, szkody są ustalane w oparciu o informacje uzyskane z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Jeżeli brak jest możliwości uzyskania odpowiednich informacji na temat wskazanego zjawiska pogodowego, wtedy przyjmuje się stan faktyczny i rozmiar szkód świadczący o działaniu tych zjawisk. Łącznie ubezpieczenie budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego gwarantuje ochronę na wypadek 13 zdarzeń losowych. Odszkodowanie za wyrządzone szkody Gdy jeden z budynków rolniczych został uszkodzony przez ogień lub inne zdarzenia losowe, każdy ubezpieczony ma prawo ubiegać się od ubezpieczyciela o odszkodowanie O powstałej szkodzie najlepiej zawiadomić ubezpieczyciela niezwłocznie oraz przygotować odpowiednią dokumentację zdjęciową powstałej szkody. Następnie, ubezpieczyciel ustala wysokość szkody w oparciu: 1) o cennik stosowany przez zakład ubezpieczeń; 2) kosztorys uwzględniający koszty związane z odbudową i remontem zgodnie z obowiązującymi w budownictwie zasadami kalkulacji i ustalania cen robót budowlanych. Jeśli są Państwo zainteresowani przebiegiem procesu likwidacji szkody w ramach ubezpieczenia budynków rolnych od ognia i zdarzeń losowych więcej informacji przybliżymy Państwu w kolejnym artykule. Jednocześnie zapraszamy również do kontaktu telefonicznego i uzyskania informacji bezpośrednio w formie porady prawnej ukierunkowanej na indywidualny charakter szkody. Częstym następstwem wypadków komunikacyjnych są sytuacje, w których samochód poszkodowanego zostaje uszkodzony lub zniszczony. W zależności od tego, z jaką sytuacją mamy do czynienia, ubezpieczyciel może zakwalifikować uszkodzenia pojazdu jako:
W obu sytuacjach poszkodowany jest pozbawiony faktycznej możliwości korzystania z własnego pojazdu. Dlatego też w okresie naprawy uszkodzonego pojazdu lub przez okres potrzebny do nabycia nowego pojazdu, poszkodowany może skorzystać z oferty najmu pojazdu zastępczego bezpośrednio od ubezpieczyciela OC sprawcy lub zażądać zwrotu poniesionych kosztów w związku z wynajęciem pojazdu zastępczego z prywatnej firmy. Warto wskazać, że najem pojazdu zastępczego przysługuje poszkodowanemu jeżeli jest celowo i ekonomicznie uzasadniony. Nie ulega wątpliwości, że brak możliwości korzystania z pojazdu, który został uszkodzony lub zniszczony w wyniku wypadku komunikacyjnego, stanowi szkodę majątkową. Zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania, koszty najmu pojazdu zastępczego stanowią skutek szkody (wypadku komunikacyjnego), która podlega wyrównaniu. Najem pojazdu zastępczego jest uzasadniony w sytuacjach, gdy:
Poszkodowany powinien wykazać, że auto zastępcze jest konieczne i celowe do codziennego funkcjonowania, np. dojazdy do pracy. Warto wskazać, że koszty najmu pojazdu zastępczego nie będą uzasadnione w przypadku, gdy poszkodowany dysponuje innym pojazdem, z którego może korzystać. Z kolei możliwość korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej nie może stanowić podstawy do odmowy pokrycia kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez ubezpieczyciela. Nie ma również znaczenia, czy uszkodzony pojazd był wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez poszkodowanego. Należy pamiętać, że poszkodowany nie jest zobowiązany do skorzystania z oferty najmu auta zastępczego od ubezpieczyciela. Może oczywiście zrobić to we własnym zakresie, wynajmując auto zastępcze od wyspecjalizowanych wypożyczalni. Zorganizowanie najmu na własną rękę wiąże się z koniecznością uprzedniej zapłaty za najem auta zastępczego. Dopiero po pokryciu kosztów najmu z własnej kieszeni, poszkodowany winien przedłożyć ubezpieczycielowi faktury, na podstawie których zwróci poniesione koszty w tym zakresie. Ubezpieczyciel może jednak nie zwrócić kosztów wynajmu, jeśli dobowa stawka najmu nie została przez niego zaakceptowana lub poszkodowany dokonał najmu auta zastępczego klasy wyższej niż pojazd uszkodzony. W takich sytuacjach, ubezpieczyciel prawdopodobnie uzna to za nieuzasadniony i nadmierny wydatek. Wynajmowany pojazd zastępczy powinien być jak najbardziej zbliżony klasą i standardem do auta uszkodzonego. Wiąże się to z obowiązkiem minimalizacji szkody ciążącym na poszkodowanym, co oznacza, że poszkodowany nie powinien generować dodatkowych i nieuzasadnionych kosztów. Nie oznacza to oczywiście, że takie rozwiązanie ogranicza przysługującą poszkodowanemu swobodę wyboru wypożyczalni, od której najmie pojazd. Chodzi jedynie o zapobieżenie zwiększeniu rozmiarów szkody, tj. zawierając umowę na innych warunkach niż te proponowane przez ubezpieczyciela, np. w zakresie dobowej stawki najmu, poszkodowany będzie zmuszony ponieść część związanych z tym kosztów. Nie ma to nic wspólnego z koniecznością poszukiwania przez poszkodowanego najtańszej oferty rynkowej najmu. Nie jest bowiem istotne to, czy propozycja ubezpieczyciela jest najtańsza, lecz to, że jest przez niego akceptowana. Warto wskazać, że skorzystanie z oferty najmu pojazdu zastępczego od ubezpieczyciela, poszkodowany ma zapewnione pełne pokrycie kosztów pojazdu zastępczego, a tym samym unika przedłużenia postępowania likwidacyjnego. Podsumowując powyższe scenariusze, warto mieć na uwadze, że poszkodowany może wynająć pojazd zastępczy w przypadkach, gdy jest to celowo oraz ekonomicznie uzasadnione. Brak uzyskania płatności za wykonane usługi lub sprzedane towary to ryzyko na które narażony jest każdy przedsiębiorca. Niestety, nie istnieje magiczny sposób który w 100 procentach uchroni nas przed nierzetelnym kontrahentem. Istnieją jednak sposoby, które mogą znacznie ułatwić windykację należności na drodze sądowej.
Po pierwsze – umowa Aby zabezpieczyć swój interes warto zadbać o skonstruowanie umowy, która będzie precyzyjnie określać takie aspekty relacji biznesowej jak:
Po drugie – dowody Po wykonaniu naszej części umowy warto zachować wszelkie dowody, które pokazują że w sposób prawidłowy wykonaliśmy nasze zobowiązanie. Jeżeli przedmiotem umowy było na przykład wykonanie dzieła czy prace budowlane to warto zrobić zdjęcia czy wideo dokumentujące prawidłowość wykonanych prac. Z naszego doświadczenia wynika, że nieuczciwi kontrahenci często odmawiają zapłaty powołując się na rzekome wady wykonanej usługi. Warto w takim przypadku mieć dowody, które pozwolą nam obalić takie twierdzenia. Po trzecie – wezwanie do zapłaty Przepisy kodeksu postępowania cywilnego wymagają od nas aby składając pozew podać informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia. Taką próbę polubownego rozwiązania sporu stanowi wezwanie dłużnika do zapłaty. Bardzo często wezwanie do zapłaty sporządzone przez prawnika wywiera odpowiedni skutek i dłużnik decyduje się spłacić należność. Zdarza się również, że na skutek wezwania do zapłaty dłużnik składa odpowiedź w której zobowiązuje się do spłaty należności. Takie oświadczenie dłużnika stanowi w języku prawnym uznanie długu i znacznie ułatwia dochodzenie należności przed sądem. Pozew o zapłatę Jeżeli działania opisane powyżej nie przyniosą oczekiwanego rezultatu pozostaje nam droga sądowa. Do pozwu należy dołączyć wszelkie dowody, za pomocą których możemy wykazać takie okoliczności jak zawarcie umowy i jej warunki, uzgodnione wynagrodzenie i termin płatności a wreszcie samo wykonanie zobowiązania. W większości tego rodzaju spraw sądu wydaje nakaz zapłaty, który następnie doręcza pozwanemu a ten ma dwa tygodnie aby wnieść sprzeciw. Jeżeli Pozwany nie wniesie w tym terminie sprzeciwu to nakaz zapłaty będzie prawomocny i możemy wystąpić do sądu o nadanie mu klauzuli wykonalności a następnie skierować sprawę do komornika. Bardzo korzystne jest posiadanie pisemnego uznania długu przez drugą stronę. Dzięki temu Sąd rozpozna sprawę w postępowaniu nakazowym a wnosząc pozew płacimy niższą opłatę od pozwu. Z kolei Pozwany aby skutecznie wnieść sprzeciw musi uiścić opłatę, której wysokość uzależniona jest od wartości przedmiotu sporu. Postępowanie sądowe jest pod wieloma względami sformalizowane dlatego kierując sprawę do sądu warto skorzystać z pomocy prawnika aby nie popełnić błędu skutkującego przegraniem sprawy z przyczyn formalnych. Jeżeli potrzebujesz pomocy w tym zakresie – zadzwoń lub wypełnij formularz kontaktowy! Nieszczelna sieć hydrauliczna, awaria pralki czy niezakręcona woda w wannie to tylko niektóre z powodów zalania domu lub mieszkania. W przeciwieństwie do uszkodzonego pojazdu, który po kolizji możemy wstawić do warsztatu lub na parking w oczekiwaniu na naprawę, w przypadku zalanego mieszkania trzeba działać szybko aby zabezpieczyć się przed powiększeniem szkody. Należy jak najszybciej zlokalizować źródło wycieku i je zatrzymać oraz zabezpieczyć dowody. Jak ustalić osobę odpowiedzialną za zalanie naszego mieszkania i uzyskać odszkodowanie? O tym w dzisiejszym artykule.
KTO BĘDZIE ZOBOWIĄZANY DO ZAPŁATY ODSZKODOWANIA? Sytuacja gdy przeciek pochodzi z mieszkania usytuowanego nad nami wydaje się prosta – odszkodowanie powinien zapłacić właściciel tego mieszkania. Należy jednak odpowiedzialność za zalanie mieszkania nie opiera się na zasadzie ryzyka - nie wystarczy zlokalizować mieszkania w którym doszło do wycieku i ustalić jego właściciela aby można było skutecznie dochodzić od tej osoby odszkodowania. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego odpowiedzialność za szkodę, która polega na zalaniu lokalu położonego niżej z lokalu znajdującego się na wyższej kondygnacji jest jednak odpowiedzialnością na zasadzie winy. Sąd Najwyższy wskazał, że w wypadku przelania się wody do innego lokalu nie występują istotne przeszkody w ustaleniu sprawcy i wykazaniu jego winy. Biorąc pod uwagę powyższe to właściciel zalanego mieszkania będzie musiał udowodnić winę osoby odpowiedzialnej za zalanie, np. sąsiada mieszkającego nad nim. Należy przy tym zaznaczyć, że za szkody powstałe z wycieku z tzw. pionu rur będzie ponosić odpowiedzialność zarządca nieruchomości lub spółdzielnia mieszkaniowa. Właściciel mieszkania odpowie natomiast za wyciek w instalacji „poziomej”. CO ZROBIĆ ABY UZYSKAĆ ODSZKODOWANIE? Tak jak wskazywaliśmy na początku, w pierwszej kolejności należy zlokalizować źródło przecieku i podjąć czynności w celu minimalizacji rozmiaru szkody. W tym momencie warto także udokumentować szkodę za pomocą zdjęć i wideo, które wskazuje na źródło wycieku oraz zakres wyrządzonych w naszym mieszkaniu uszkodzeń. Kolejnym krokiem będzie ustalenie osoby winnej szkody. Najbardziej optymistycznym scenariuszem jest ten gdy osoba odpowiedzialna za zalanie uzna swoją winę, napisze oświadczenie i poda nam numer swojej polisy Ubezpieczenia OC w życiu prywatnym. Następnie należy zgłosić szkodę do Towarzystwa Ubezpieczeniowego, udostępnić lokal do oględzin i czekać na wypłatę odszkodowania. Niestety zdarza się również, że nie sposób ustalić osoby odpowiedzialnej lub okazuje się, że nie posiada ona ani ubezpieczenia OC ani majątku z którego mogłaby pokryć koszty remontu mieszkania. Zabezpieczeniem przed tego typu sytuacją jest wykupienie własnego ubezpieczenia mieszkania. W tym miejscu uczulam – trzeba dokładnie przeczytać warunki ubezpieczenia aby zweryfikować czy kupujemy ubezpieczenie obejmujące szkody powstałe w następstwie zalania, jak obliczana będzie wartość szkody oraz kiedy ubezpieczyciel odmówi przyjęcia odpowiedzialności za szkodę. WYSOKOŚĆ ODSZKODOWANIA Co do zasady zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W przypadku zalania mieszkania będą to więc koszty osuszania mieszkania, wymiany zamokłych mebli i paneli, ponowne malowanie ścian etc. W przypadku jeżeli szkoda będzie likwidowana z naszej polisy warto wcześniej sprawdzić jak będzie obliczana wartość szkody – czy według wartości rzeczywistej czy wartości odtworzeniowej. W przypadku pierwszej metody uwzględniany jest stopień zużycia uszkodzonej rzeczy i o wartość tego zużycia zostanie pomniejszone odszkodowanie. W przypadku metody odtworzeniowej bierze się pod uwagę realne koszty potrzebne aby przywrócić mieszkanie do stanu jak przed szkodą (np. koszt zakupu nowych paneli czy nowych mebli). Niestety, ubezpieczyciel często dokonuje wyceny szkody na podstawie kosztorysu przyjmując ceny i stawki za roboczogodzinę niemożliwe do uzyskania na rynku. Jeżeli tak się stało i potrzebujesz pomocy w postępowaniu przeciwko ubezpieczycielowi – zadzwoń. Pomożemy Ci skonstruować skuteczną reklamację a jeżeli to nie przyniesie skutku poprowadzimy Twoją sprawę przed sądem. Każda szkoda pozostawia skazę na historii pojazdu. Nawet jeżeli naprawa zostanie przeprowadzona w autoryzowanym serwisie przy użyciu wyłącznie oryginalnych części to i tak nigdy więcej samochód już nie będzie nosił miana bezwypadkowego. Historia o zdarzeniach szkodowych zapisuje się bowiem nie tylko w nieulotnych sterownikach elektronicznych pojazdu ale też w systemie z którego korzystają towarzystwa ubezpieczeniowe, a który pokazuje historię prowadzonych dla pojazdu postępowań likwidacyjnych. Zgodzić się zatem trzeba z tezą, że każda, nawet najmniejsza szkoda obniża w pewnym stopniu wartość handlową pojazdu.
Problematyka tego zagadnienia była przedmiotem wielu sporów sądowych i w tym zakresie możemy mówić o ugruntowanym już poglądzie orzecznictwa - odszkodowanie za uszkodzenie samochodu może obejmować oprócz kosztów jego naprawy także zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej różnicy między wartością tego samochodu przed uszkodzeniem i po naprawie. Potwierdza to zarówno obserwacja rynku oraz zasady doświadczenia życiowego – pojazd z historią szkodową zawsze będzie wart na rynku mniej niż pojazd tej samej jakości (marka, model, rok produkcji, przebieg etc.) ale bezwypadkowy. PRZESŁANKI KTÓRE NALEŻY SPEŁNIĆ ABY UZYSKAĆ ODSZKODOWANIE Z TYTUŁU UTRATY WARTOŚCI HANDLOWEJ POJAZDU Niestety, nie każde zdarzenie szkodowe będzie nas uprawniało do wystąpienia z roszczeniem o odszkodowanie za utratę wartości handlowej pojazdu. W tym zakresie istnieją szczegółowe wytyczne wydane przez Stowarzyszenie Rzeczoznawców Samochodowych, do których powinny stosować się Towarzystwa Ubezpieczeń. W pierwszej kolejności należy sprawdzić czy wiek uszkodzonego pojazdu nie dyskwalifikuje nas od ubiegania się o to odszkodowanie. Rynkowy ubytek wartości szacuje się dla samochodów osobowych i terenowych, utrzymanych w dobrym stanie technicznym, o okresie eksploatacji do 6 lat; motocykli do 3 lat; samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony do 4 lat; pojazdów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony do 3 lat. Występowanie ubytku wartości po przekroczeniu tych okresów może mieć miejsce w wyjątkowych przypadkach eksploatacji pojazdu, charakteryzujących się niewielkim przebiegiem i szczególną dbałością o stan techniczny. Zgodnie z Instrukcją odszkodowanie z tego tytułu przysługuje co do zasady tylko odnośnie pierwszej kolizji. Wyjątkowo, jeżeli druga szkoda jest znacznie większego kalibru to możemy starać się wypłatę rynkowego ubytku wartości pojazdu po raz kolejny. Podstawą występowania rynkowego ubytku wartości mogą być wyłącznie uszkodzenia lakierowanych, metalowych elementów nadwozia. W przypadku samochodu z ramą – uszkodzenia nadwozia i/lub ramy. Wreszcie, przeprowadzenie naprawy musi nastąpić zgodnie z technologią producenta. WYSOKOŚĆ ODSZKODOWANIA Z TYTUŁU UBYTKU WARTOŚCI HANDLOWEJ Obliczając ubytek wartości należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak zakres uszkodzeń kolizyjnych, stan pojazdu przed kolizją, okres eksploatacji i przebieg, rynkowy popyt na dany model pojazdu itp. Wysokość ubytku jest zróżnicowana w zależności od rodzaju pojazdu. Najwyższy poziom utraty wartości pojazdu dotyczy samochodów osobowych i terenowych. Kluczowy w tym zakresie jest zakres uszkodzeń. W przypadku samochodów osobowych wynosi on od ok. 1% w przypadku uszkodzenia elementów odejmowalnych nadwozia wymagających wymiany (np. zderzak) do nawet 7% gdy doszło do uszkodzenia elementów nieodejmowalnych poszyć i szkieletu nadwozia, płyty podłogowej i (lub) ramy wymagające wymiany elementów nieodejmowalnych i przywrócenia prawidłowego położenia punktów mocowania zawieszenia lub wymiany ramy. UTRATA WARTOŚCI HANDLOWEJ POJAZDU W LEASINGU Warto pamiętać, że o odszkodowanie z tytułu ubytku wartości pojazdu po szkodzie możemy się starać również w przypadku gdy jesteśmy leasingobiorcą a pojazd jest własnością leasingodawcy. Co do zasady w takim przypadku poszkodowanym w ujęciu prawnym jest zatem leasingodawca. W tej sytuacji należy złożyć do leasingodawcy wniosek o zawarcie umowy cesji (przelewu) roszczeń odszkodowawczych na naszą rzecz roszczeń odszkodowawczych, zarówno wobec sprawcy zdarzenia jak i ubezpieczyciela. Dopiero wtedy możemy skutecznie wystąpić przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń. Tematyka szkód komunikacyjnych nie jest nam obca. Skorzystaj z naszego wieloletniego doświadczenia. W razie potrzeby służymy pomocą certyfikowanych rzeczoznawców, którzy rzetelnie wyliczą ubytek wartości handlowej Twojego pojazdu. Zapraszamy do kontaktu. Z uwagi na wprowadzone obostrzenia związane z epidemią COVID-19, w chwili obecnej podróżowanie wiąże się z szeregiem utrudnień. Niemniej jednak biura podróży nadal mają szeroką ofertę imprez turystycznych dla tych, którzy pragną spędzić wymarzony urlop poza granicami kraju. Korzystając z takiej imprezy warto znać regulacje prawne w tym zakresie na wypadek nieprzewidzianych zdarzeń.
Niestety, mimo że wakacje powinny być czasem beztroski to zdarza się, że w trakcie wyjazdu dochodzi do wypadku a koszty leczenia za granicą potrafią osiągać astronomiczne wysokości. W dzisiejszym wpisie poruszymy temat roszczeń o odszkodowanie i zadośćuczynienie za wypadek do którego doszło w trakcie imprezy turystycznej. ODPOWIEDZIALNOŚĆ ORGANIZATORA TURYSTYKI Zgodnie z przepisami ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych odpowiedzialność za wykonanie usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej ponosi Organizator turystyki. Co istotne, odpowiedzialność ta zachodzi niezależnie od tego czy usługi te mają być wykonane przez organizatora turystyki, czy przez innych dostawców usług turystycznych. Tłumacząc na przykładzie: w skład wykupionej przez nas imprezy turystycznej wchodzi przelot oraz zakwaterowanie w hotelu, z którym biuro podróży współpracuje. Jeżeli w tym hotelu dojdzie do wypadku oraz zaistnieją przesłanki odpowiedzialności to możemy wystąpić z roszczeniem o zapłatę do biura podróży – organizatora imprezy turystycznej. Zgodnie z orzecznictwem, przez zawarcie umowy o zorganizowanie imprezy turystycznej organizator zobowiązuje się do zapewnienia klientom bezpieczeństwa. Niewypełnienie tego zobowiązania przez biuro podróży lub jego kontrahentów i wyrządzenie uczestnikowi wycieczki szkody na osobie prowadzi do odpowiedzialności biura podróży. Obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa ma charakter obiektywny, niezależny od winy, nie jest to obowiązek staranności, ale rezultatu. Analiza orzeczeń sądów wskazuje na stanowisko, że skoro doszło do wypadku na terenie hotelu, w którym korzystający z usługi turystycznej został zakwaterowany, to organizator odpowiada za skutki szkody jeśli nie zapewnił poszkodowanemu bezpiecznych warunków wypoczynku. W świetle regulacji ustawy turystycznej, stanowiska doktryny i orzecznictwa odpowiedzialność biura podróży do zapewnienia bezpieczeństwa, z uwagi na fakt że takie zobowiązanie wchodzi do umowy o udział w imprezie turystycznej, ma charakter obiektywy, niezależny od winy. Warto zwrócić tutaj uwagę na orzecznictwo innych Państw Członkowskich Unii Europejskiej, na przykład wyrok francuskiego Sądu Kasacyjnego z dnia 2 listopada 2005 r. (D. 2006. J.1016), w którym Sąd wyraził stanowisko, że biuro podróży odpowiada na zasadzie ryzyka za brak zapewnienia klientowi bezpieczeństwa w hotelu. W omawianej sprawie klient biura podróży upadł na schodach i doznał urazów ciała. W takim przypadku Organizator może się zwolnić od odpowiedzialności tylko przez wykazanie, że zaistniała jedna z trzech przesłanek egzoneracyjnych (wyłączających odpowiedzialność):
ZADOŚĆUCZYNIENIE I ODSZKODOWANIE Zgodnie z ustawą o imprezach turystycznych podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności. W takim przypadku organizator turystyki powinien niezwłocznie wypłacić odszkodowanie lub zadośćuczynienie. W sytuacji gdy w czasie urlopu dojdzie do wypadku z winy organizatora możemy mówić o powstaniu szkody zarówno w sferze materialnej jak i niematerialnej. Szkoda w sferze materialnej przejawia się w kosztach, które musieliśmy ponieść na skutek doznanych urazów. W tej kategorii możemy wyróżnić koszty hospitalizacji, transportu, medykamentów etc. W sferze niematerialnej charakter szkody może przyjąć postać „zmarnowanego urlopu”. Nie ma bowiem żadnych wątpliwości, że przyjemność oczekiwana związku z podróżą - urlopem, a nieuzyskana wskutek wypadku do którego doszło w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania zawartej umowy, pozostaje w sferze wrażeń i uczuć, jest więc zjawiskiem czysto psychicznym, pozbawionym elementu majątkowego lub komercyjnego. Ustalając wysokość należnej kwoty zadośćuczynienia należy wziąć pod uwagę nie tylko poziom uszczerbku na zdrowiu i krzywdy poszkodowanego ale także oczekiwania i nadzieje związane z zaplanowaną imprezą turystyczną, a które nie zostały spełnione z powodu nienależytego wykonania umowy przez organizatora. Prawo turystyczne jest jedną z dziedzin w której się specjalizujemy. W kolejnych artykułach poruszymy pozostałe aspekty dochodzenia roszczeń wynikających z nieudanego urlopu. Zapraszamy do kontaktu i bezpłatnej analizy. |